نمونه پایان نامه ادبیات محض: راهنمای جامع برای دانشجویان
انتخاب موضوع مناسب برای پایان نامه ادبیات محض گامی مهم در فرآیند انجام تحقیق و نگارش آن است. موضوع پایان نامه باید به گونه ای باشد که:
- از اهمیت و نوآوری کافی برخوردار باشد.
- قابل تحقیق و انجام باشد.
- به منابع و اطلاعات مورد نیاز دسترسی داشته باشید.
- در زمینه تخصصی شما باشد.
- به شما در کسب دانش و مهارت های جدید کمک کند.
در این مقاله، به بررسی نمونه هایی از موضوعات پایان نامه ادبیات محض، منابعی برای یافتن موضوع مناسب و نکاتی برای انتخاب موضوع می پردازیم.
نمونه هایی از موضوعات پایان نامه ادبیات محض:
- بررسی تطبیقی شخصیت های زن در رمان های شمس پهلوی و صادق هدایت
- تحلیل روانکاوانه نمادهای مرگ در اشعار فروغ فرخزاد
- بررسی تاثیر مکتب رمانتیسم بر شعر فارسی در دوره قاجار
- مقایسه تطبیقی سبک ادبی غزل در شعر حافظ و سعدی
- تاثیر ترجمه آثار غربی بر ادبیات فارسی در دوره قاجار
- بررسی تحلیلی مضامین عرفانی در مثنوی مولانا
- تاثیر انقلاب مشروطه بر شعر فارسی در دوره معاصر
- بررسی تطبیقی رمان های ایرانی و خارجی با رویکرد فمینیستی
- تحلیل جامعه شناختی شخصیت های رمان های چوبک
- بررسی تاثیر شعر معاصر فارسی بر موسیقی ایرانی
منابعی برای یافتن موضوع مناسب:
- مقالات علمی: می توانید با مطالعه مقالات علمی در زمینه ادبیات محض، موضوعات جدید و جالب را برای پایان نامه خود پیدا کنید.
- کنفرانس ها و همایش ها: شرکت در کنفرانس ها و همایش های مرتبط با ادبیات محض می تواند به شما در یافتن موضوعات جدید و ایده های نو کمک کند.
- پایگاه های اطلاعاتی علمی: می توانید از پایگاه های اطلاعاتی علمی مانند SID، Magiran و علم نت برای جستجوی موضوعات پایان نامه در زمینه ادبیات محض استفاده کنید.
- اساتید و متخصصان: می توانید از اساتید و متخصصان رشته ادبیات محض برای مشورت و دریافت ایده برای انتخاب موضوع پایان نامه خود استفاده کنید.
نکاتی برای انتخاب موضوع:
- به علایق و توانایی های خود توجه کنید.
- موضوعی را انتخاب کنید که به شما در کسب دانش و مهارت های جدید کمک کند.
نمونه پایاننامه ادبيات محض
چکيده
فصل اول: مقدمه
1-1-مقدمه………………………………………………………………………………………………………………………………4
1-2-فرضیات……………………………………………………………………………………………………………………………5
1-3- اهداف پژوهش 5
1-4- پيشينه پژوهش 5
1-5- روش و مراحل پژوهش 7
فصل دوم: (آشنايي با شيخ عطار و آثار او)
2-1- زندگي نامه عطار 8
2-2- معرفي منطق الطير 11
2-3-معرفی مصیبت نامه 12
2-4- معرفي اسرارنامه 15
2-5- اوضاع خراسان ونيشابور در عصر عطار 16
فصل سوم: (ادبيات صوفيانه و طنز)
3-1- صوفيان راستين و اعتراض به اجتماع نابسامان 17
3-2- هنجارگريزي در زبان صوفيه 18
3-3- نكوهش عقل معاش در انديشه صوفيان 20
3-4- فرهنگ عامه در شعر عطار 20
3-5- بررسي ساختار حكايات عرفاني و طنز آميز عطار 20
3-6- قصه و تمثيل 22
3-7- رمز و طنز درعرفان 23
3-8- علت پيدايش آثار طنز 26
3-9- نظريات رايج درمورد طنز و متون طنزآميز 28
2-10- شوخ طبعي و اقسام آن 30
3-11- شيوه هاي طنز پردازي و خنداندن 31
3-12- شگردهاي رايج در متون مطالبه آميز (حکايت احمقان) 32
3-13- حکايت مثنويهاي عطار………………………………………………………………………………………………..33
فصل چهارم: ( عقل و جنون )
4-1- تعريف عقل و جنون 35
4-2- اقسام ديوانه 37
4-3- تأثيرات وجود عقل 37
4-4- عقلاي مجانين 38
4-5- موضوعات مورد اعتراض عقلاي مجانين…………………………………………………………………………..40
4-6- تاريخچه ي گستاخي به درگاه حق 42
4-7- تعريف عاقل، نادان و ديوانه …………………………………………………………………………………….43-42
فصل پنجم: (حكايات طنزآميز مثنويهاي عطار)
5-1- حكايات طنز مصيبت نامه ………………………………………………………………………………………86-44
5-2- حكايات طنز منطق الطير………………………………………………………………………………………103-86
5-3- حكايات طنز اسرارنامه ……………………………………………………………………………………….119-103
فهرست منابع ……………………………………………………………………………………………………………………… 120
فصل اول
مقدمه
1-1- مقدمه
در مورد شاعر بلند آوازة قرن ششم كه چون اختري درخشان در آسمان ادب مي‌درخشد؛ اطلاع دقيقي در دست نيست. نه استادان او، نه معاصرانش و نه سلسله ي مشايخ او در تصوف ؛ هيچ كدام به قطع روشن نيست. در باب زندگي او ؛هر چه گفته شده؛ غالباً احتمال و افسانه است و شايد همين پوشيده ماندن در ابرابهام، شخصيت او را سحر آميز و جذاب تر كرده است. به هر حال اطلاعات مورخان از زندگي نامة سنايي؛ شاعر پيش از او و مولانا ؛ شاعر پس از او ؛ بسيار بيشتر از خود عطار است.
مي دانيم كه او شاعري عارف مسلك است؛ البته خانه نشين نيست و در ميان مردم و ضمن اشتغال به طبابت و عطاري و آشنا شدن با آلام روحي و جسمي آنها به سير و سلوك مشغول بوده است. پس از آنكه در سراسر عمرش شاهد مصايب گوناگون طببيعي از جمله سيل، قحطي و زلزله بود. روح زخم خورده‌ي خود و هم نوعان تيره روزش را با حكاياتي به ظاهر مفرّح و خنده‌آور و در باطن چون زهري كارگر، تشفي بخشد. پس به جمع‌آوري اقوال و حكايات از افواه مردم و آثار پيشنيان پرداخت و ضمن گنجاندن افكار و دغدغه‌هاي ذهن نا آرامش در آن ؛دوباره آن را به مردم باز گردانيد. جهت حفظ امنيت جانش ؛ از ذكر انتقادات كوبنده نسبت به عدالت الهي، حاكميت زمانه، رسوايي‌هاي اخلاقي مردمان زمانش ؛ خودداري كرد و همه را از زبان شخصيت محبوبش« ديوانه» نقل كرد.
البته سنايي قبل از او ؛ حكايت عاميانه را در اشعارش به كاربرد ولي چندان به قالب حكايت ؛ نپرداخت و آن را با زباني گيرا بيان نكرد، بيشتر برايش ؛ نتيجه‌اي كه از حكايت مي‌گرفت ؛ اهميت داشت كه آن را با ابيات طولاني‌تر بپروراند. حال آنكه عطار، حكايت را بسيار جذاب و شيرين مطرح كرد و در آن به نحو احسن به شخصيت‌پردازي پرداخت و از شيوه هاي گوناگون؛ جهت ايجاد طنز بهره برد و سعي كرد مفاهيم والاي ذهني اش را در قالب همين داستان‌ها بگنجاند و كمتر پس از اتمام داستان؛ به شرح و تفسير بپردازد.
1-2- فرضيات
طبق فرضيات نگارنده در اين پژوهش ؛در حكايات طنز آميز مثنويهاي عطار؛ 1-بيشتر از طنز كلامي با شگرد ( بهره گيري از تناقض و تحقيركردن) استفاده شده است. 2-همچنين معكوس شدن حالات شخصيت‌ها و حتي گاه جابه جا شدن آنها باهم نيز ، بسيار به چشم مي خورد و درایجاد طنز نقش دارد.3- عطار از زبان دیوانه؛ عقاید و انتقادات شخصی خود را بیان می کند . پس از اين رويكرد ؛ حكايت ،از لحاظ موضوع و محتوا نيز بررسي مي شود و به تيپ هاي شخصيتي شركت كنندگان در حكايت ؛ توجّه ويژه مي شود تا سه تيپ شخصيتي “عاقل”، “نادان “و “ديوانه ” از هم متمايز گردند و تنش‌هاي موجود ميان اين سه تيپ ؛ كه خالي از لطف و جذابيت هم نيست ؛ به وضوح نشان داده شود. حال؛ سه تعريف عمده از تيپ هاي مذكور ارائه مي گردد.
“عاقل” :
شخصيتي كه به علت آگاهي از هنجارهاي اجتماعي ؛ رفتارش بهنجار وتابع عرف زندگي اجتماعي است و به همين دليل رفتارش قابل پيش بيني است.
“نادان”:
شخصيتي كه رفتارش تابع عرف و هنجارهاي اجتماعي است. اما به دليل عدم آگاهي از فلسفه و معناي هنجارهاي اجتماعي، رفتارش نابهنجار و غير قابل پيش بيني است.
“ديوانه” :
شخصيتي كه تابع عرف و هنجارهاي اجتماعي نيست و رفتارش نابهنجار و غير قابل پيش بيني است.
حال با توجه به اين تعاريف؛یکی از فرضیات این است كه اصطلاح ” عقلاي مجانين” غلط مصطلحي بيش نيست و به جاي آن بايد ” ديوانه ي دانا” گفت. نقش تعاملي اين سه تيپ شخصيتي در داستانهاي عطار؛ بسيار مهم است و نشان دهندة سرسختي عرف و هنجارهاي اجتماعي؛ چه در حوزه‌ي زبان و چه در حوزه‌ي ديگر رفتارهاي اجتماعي انسان است. اين بررسي نشان مي‌دهد كه يكي از مهم‌ترين اصول كاربرد شناسي زبان كه اصل ارتباط است ؛ چگونه در اين حكايت، نقض مي‌شود.
1-3-پيشينه‌‌ي پژوهش
كتب ارزشمندي چون « درياي جان» از هلموت ريتر، «شرح احوال و نقد و تحليل آثار عطار» از بديع الزمان فروز انفر، «صداي بال سيمرغ »از عبد الحسين زرين كوب، «عقلاي مجانين »از ابوالقاسم حسن نيشابوري و… به طور گسترده‌تري به مباحث عمده اي از اين پژوهش پرداخته اند، ولي به طور اخص هيچ كتاب كاملاً مرتبطي با موضوع خود نيافتم و علاوه بر كتب مذكور در مبحث طنز از كتب «نشانه شناسي مطايبه» از احمد اخوت، «مقدمه اي بر طنز و شوخ طبعي» از علي اصغر حلبي، «در باب طنز» از سيمون كريچلي استفاده كردم. در ميان پايان نامه‌هايي كه با موضوع اين پژوهش حدوداً ارتباط داشت؛ مي توان به اين موارد اشاره كرد:
- «بررسي بازتاب انديشه‌هاي عطار در آينه‌ي عقلاي مجانين»، احمد جباري فركوش ، 1387 ، دانشگاه محقق اردبيلي، كارشناسي ارشد.
- «شخصيت‌پردازي در مثنويهاي عطار نيشابوري »، ليلا عفراوي، 1390، بي جا، كارشناسي ارشد.
- «ريخت شناسي مصيبت نامه عطار »، بهاره سهرابي، 1390، سمنان، كارشناسي ارشد
- «تمثيل و طنز در بيان عطار»، احمد حسيني كازروني، 1377 ، صدا و سيما.
تاكنون پژوهش يا كتابي كه دقيقاً به موضوع تيپ شناسي شخصيتي مثنويهاي عطار از ديدگاه طنز و با رويكرد زبان شناختي و تيپ شناسي پرداخته باشد، يافت نشده است.
1-4- مراحل پژوهش
براي تدوين و نگارش اين پژوهش؛ با توجه به موضوع آن زير عنوان ” بررسي سه تيپ شخصيتي عاقل، نادان و ديوانه در حكايات طنز آميز عطار؛ كتاب هاي الف ) مصيبت نامه ب) منطق الطير ج) اسرارنامه كه هرسه با تصحيح، تعليق و مقدمه دكتر محمد رضا شفيعي كدكني به چاپ رسيده‌اند؛ منابع اصلي بوده‌اند و منابع مورد استفاده ي ديگر به تفصيل در فهرست منابع ذكر شده‌اند. نگارش و تدوين اين مجموعه با نظر به گستردگي آن بدين ترتيب صورت گرفت:
- مطالعه‌ي سه مثنوي عطار كه زمينه‌ي كار هستند؛ سپس استخراج حكايت طنزآميز آن و يادداشت برداري به صورت فيش و برگرداندن آن به صورت نثر روان
- مطالعه كتب و مقالاتي كه مربوط به زندگي نامه‌ي عطار، تاريخ نيشابور و معاصران او و تاريخ پيدايش عقلاي مجانين و فيش برداري ازآن
- مطالعه منابعي در باب طنز، انواع آن، شگردهاي طنز پردازي در متون و تطابق دادن آن با حكايات طنز استخراج شده از آثار عطار
- مطالعه آثاري اعم از كتاب و مقاله در باب عرفان، ادبيات عاميانه و مسايل اجتماعي ـ سياسي قرن ششم و يادداشت برداري از آنها.
- مرتب كردن و بخش كردن يادداشت ها بر اساس موضوع و فصل بندي پايان نامه
- افزودن يافته‌هاي شخصي اعم از بررسي جزء به جزء هر حكايت از لحاظ ساختار، تيپ‌شناسي ، شخصيت‌پردازي و كشف چگونگي ايجاد طنز در متن اعم از موقعيت، كلامي و… در هر كلام و مرتبط كردن آن با جابه جا شدن مداوم تيپ هاي شخصيتي
- ارائه‌ي سه تعريف علمي و مجزا از تيپ‌هاي « عاقل»، «نادان» و «ديوانه» و تفكيك شخصيت‌هاي موجود در حكايات طنز برحسب اين تعاريف از طريق واكاوي دقيق حكايت‌ها و توجه به رفتار و كردار هر شخصيت.
- سعي در اثبات اين فرضيه كه « عقلاي مجانين» غلط مصطلحي بيش نيست، زيرا اين گروه به واقع ديوانه بودند كه مطابق با ديدگاه و افكار خود چنين روشي را براي زندگي و برخوردهاي اجتماعيشان برگزيده بودند معمولا بسيار برتر والاتر از عاقلان ؛ عمر خود را سپري مي كردند . فقط به خاطر انتقادهاي بي امان و مبارزات اجتماعي ـ سياسي كه داشتند ؛اين چنين مطرود صاحبان قدرت بودند و از فضاي جامعه دور نگه داشته مي شدند.
- جمع بندي و نتيجه گيري
- فهرست منابع مآخذ
1-5- روش كار و مراحل پژوهش
تلاش نگارنده براين بوده است كه مجموعه‌اي را ترتيب دهد كه به طور اختصاصي ؛ به شماري از آثار عطار بپردازد و اثري جامع در زمينه ی طنز داستاني در سه مثنوي عطار ارائه دهد. براي دست‌يابي به اين هدف، مجموعة حاضر با ويژگي خاص خود ارائه مي‌گردد كه در چند سطر به شرح آن مي‌پردازيم.
- اين مجموعه علاوه بر اينكه حكايات طنز آميز سه مثنوي برجسته عطار [ منطق الطير ـ مصيبت نامه ـ اسرار نامه] را يك جا در بر دارد؛ از ديدگاه جديدي به آن مي پردازد و خواننده با مباحث طنز و فنون مربوط به آن، اعم از تيپ‌شناسي ، شخصيت شناسي و محتواي هر حكايت به طور مبسوط آشنا مي‌شود.
- با توجه به اينكه هر سه كتاب منبع؛ مخلوق قريحه‌ي يك شاعر است؛ مسلماً نكات و موارد مشابه مشترك در حكايات و جنبه‌هاي گوناگون مربوط به آن ؛ اعم از سبك، ساختار و نوع طنز پردازي ومحتوا و… بسيار خواهد بود، لذا اين موارد مشترك توسط نگارنده ؛ يادآوري خواهد شد.
- اين مجموعه ، آيينه‌ي تمام نماي اواسط قرن ششم تا اوايل قرن هفتم مي باشد ودر آن به مسايل گوناگون تاريخي، اجتماعي، ديني ، مردم شناسي ؛ اشاره شده كه مطالعه ي آن ، ضمن افزايش اطلاعات ، به درك بهتر حكايات مورد بررسي كمك شاياني مي كند.
- قسمت‌هاي گوناگون اين پژوهش شامل موارد زير مي‌باشد.
4-1- تاريخ نيشابور، زندگي نامه عطار و بررسي مختصر سه مثنوي فاخر او [مصيبت نامه، منطق الطير ، اسرار نامه]
4-2- معرفي اقسام طنز و تعاريفي از آنها و بررسي شگردهاي گوناگون طنز پردازي
4-3- بررسي حكايت، ساختار و انواع آن و پرداختن به جنبه‌هاي گوناگون حكايات طنز در سه مثنوي مذكور - اين پژوهش مي‌تواند در جهت معرفي روش نويني در پرداختن به حكايت عرفاني و الگويي براي پژوهشگران بعدي باشد.
